Gereç ve Yöntem: Regmatojen RD tanısıyla cerrahi uygulanan 412 hastanın dosyaları retrospektif olarak taranarak, takiplerinde nüks RD tanısı konulan 36 hasta çalışmaya alınmıştır. Olguların demografik verileriyle oftalmolojik muayene bilgileri kaydedilmiş ve çalışma popülasyonu primer uygulanan RD cerrahisi tekniğine göre üç gruba ayrılarak istatistiksel olarak analize edilmiştir. Bulgular: Regmatojen RD nedeniyle pars-plana vitrektomi (PPV) uygulanan 94 hastanın 12'sinde (%12.8), (Grup 1), serklajlı konvansiyonel dekolman cerrahisi uygulanan 38 hastanın 6'sında (%15.8), (Grup 2) ve serklajlı PPV cerrahisi uygulanan 280 hastanın 18'inde (%6.4) (Grup 3) redekolman saptanmıştır (p=0.046). Ortalama yaş 55.5±14.1 yıl olup (12–81), 12 olgu kadındır (%33.3). Düzeltilmiş en iyi görme keskinlikleri (EİDGK) ilk cerrahi öncesi logMAR 2.0±1.1 iken postoperatif en son vizitte logMAR 1.1±0.8 olarak saptanmıştır (p=0.000). Çalışma gruplarında ortalama redekolman görülme süresi sırasıyla 2.6±4.1, 2.6±2.1 ve 4.0±5.7 aydır (p=0.747). Nüks RD tanısıyla olguların 35'ine (%97.3) PPV, birine ise (%2.7) baraj lazer fotokoagülasyon uygulanırken, tamponad olarak silikon yağı (29 olgu; %82.9) veya SF6 gazı (6 olgu; %17.1) uygulanmıştır. Reoperasyonlarda 14 olguda (%38.9) inferior retinektomi uygulanması gerekli olmuş olup, en az grup 2 olgularda ihtiyaç duyulmuştur (p=0.020). Retinanın yatıştırılması için uygulanan ek cerrahi sayıları (p=0.099) ve EİDGK değişimleri açısından (p=0.474) gruplar arasında anlamlı fark bulunmamıştır.

Sonuç: Nüks RD, primer olarak serklajlı PPV cerrahisi uygulanan olgularda daha az görülürken, primer olarak konvansiyonel dekolman cerrahisi uygulananlarda retinektomi işlemine nadiren ihtiyaç duyulmaktadır. Keywords : Nüks retina dekolmanı, pars plana vitrektomi, serklaj