Gereç ve Yöntem: Kırk üç hastanın 43 gözü retrospektif olarak değerlendirildi. Hastaların retina dekolmanı etyolojisi, ameliyat öncesi oküler hastalıklar, düzeltilmiş en iyi görme keskinliği, göz içi basıncı (GİB) değerleri, biyomikroskopik özellikleri, detaylı fundus muayenesi bulguları, postoperatif dönemde görülen komplikasyonlar, anatomik ve fonksiyonel başarı durumları değerlendirildi.

Bulgular: Çalışmaya alınan 43 olgunun 26?sı erkek (% 62,8), 17?si kadın (% 37,2) olup olguların ortalama yaşı 50,8±18,8 idi. On (%23,3) hastada YRD için herhangi bir predispozan faktör bulunmazken, tespit edilebilen en sık sebep psödofaki idi (13 hasta-%30,2). Postoperatif dönemde 20 hastada görme artışı sağlanırken, 13 hastada ilk görme keskinliği durumu korundu. 10 hastada ise preoperatif görme keskinliğinden daha kötü bir görme düzeyi elde edildi. Vitreon çıkarılması sonrası % 39,5 oranında nüks görüldü. Postoperatif anatomik başarı oranı % 60,5 iken, fonksiyonel başarı oranı % 76,7 idi. Postoperatif dönemde görülen en sık görülen komplikasyon sekonder katarakttı (%23,3).

Sonuç: Vitreon, postoperatif dönemde çeşitli komplikasyonlara yol açması ve nüks oranlarının fazlalığından dolayı, alt yarı yırtıklı dekolman olgularında intravitreal tamponad olarak kullanımı öncelikli olarak düşünülmemelidir. Keywords : Tamponat, vitreon, vitreoretinal cerrahi, yırtıklı retina dekolmanı